SUÇLU KİM?

Her gün gördüğümüz ve duyduğumuz bir konuda bende düşüncelerimi kaleme almak istedim.Özelliklede televizyon kanallarında her gün izliyoruz.Sosyal medyadan erkek bulup kaçan kadınlar,genç kızlar ve de en kötüsü çocuk denecek yaşta kandırılıp kaçırılan  evlatlarımız.Evli olsun olmasın,sevgilisini alıp evine,karısının,çocuklarının yanına utanmadan götüren erkekler.Kendini kandırarak,karısını boşayıp beni alacak diyen mağdur,acınası sevgililer.Kaçan ya da kaçırılan,kendini yiyen bitiren,arkasında desteği olmayan kimsesiz mağdur anneler.Kandırılan,kaçırılan küçük kız çocuklarının yaşları dolması için hapis hayatı yaşamaları ve bunun yanı sıra tecevüz ve şiddeti yaşayanlar.Ailesiyle,sevdikleriyle ölüm tehditleri ve korkuyla kandırılıp,zoraki kabul görmelerini saglayanlar.Bir gün gelip de sizin kızınıza da bu şekil zoraki tutmalar olduğunda neler hissedeceksiniz çok merak ediyorum?  Ben bu insan müsveddelerini anlamıyorum.Kocasını,çocuklarını kandırıp evli barklı adamlara boşanma vaadiyle kaçtığını sanan zavallılar resmen.Nasıl düşünemiyorsunuz karısının,çocuklarının üzerine seni alıyorsa dünya tekerrürden ibarettir unutanlara hatırlatırım.Bu devran dönecek sıra size mutlaka gelecek.Aklınızı başınıza toplayın.Eşlerinizi hiçe sayıyor olabilirsiniz ama çocuklarınızı asla hiçe sayamazsınız.Bugün anlamıyor olan çocuklarınız yıllar geçtiğinde bir gün karşınıza geçip size mutlaka bunun hesabını sorarlar.Siz zannediyorsunuz ki ben bu hayatı yaşar geçerim,olur biter üzeri kapanır gider.Öyle olmuyor ne yazık ki.O hasarlar çocukların beyninde yara olup sürekli kanıyor.Birde kadınlar hem cinslerine güvenip,dert ortağı sanıp oturup sorunlarını anlatıyorlar. Karşısındaki çakallar hemen gardını alarak başlıyorlar dansa.Bir kadın istemezse bir erkek hiçbir kadınla cinsellik yaşayamaz (sapıklar hariç).Şunu unutmamak lazım kadındır yine kadının en büyük düşmanı.Demedi demeyin .
Sevgiyle,sağlıkla kalın.
Güler Şen