Özgüven herkese her eve lazım ve olmazsa olmazımızdır. Özgüvensiz büyüyen çocuklar büyüdüklerinde mutlaka sorun yaşıyorlar bunu hepimiz biliyoruz. Bazı kişiler ellerinde yemekler, kaşıklar, oyunlar, oyuncaklar çocukların peşlerinde dolanıyorlar .Neden? Açlıktan ölünse Afrika da çocuk kalmazdı ve hepsi açlıktan ölürdü. Dağıttıkları oyuncakları, eşyaları bizler toplarsak sürekli onların peşinde dolaşıp hatalarını görmelerine engel olursak biz olmadığımız zaman sudan çıkmış balığa dönerek özgüvenli olmayı bilemeyecekler. Böyle davranarak çocukları içlerine kapanık, yetersiz ve yeteneksiz yapıyoruz. Bırakın kendileri karar vererek özgüvenlerinin gelişmesini sağlasınlar. Tamam tabi ki evlatlarımız en değerli varlıklarımız fakat böyle davranarak onları yetersiz insanlar kılıyoruz biz ebeveynler olarak. Aileden başlayan özgüven okulda devam etmektedir. Özgüvenle yetiştirilen çocuklar hem okulda hem el sanatlarında hem de hayatları boyunca başarılı olmaya devam ediyorlar. Bu kötülüğü çocuklarımıza lütfen yapmayalım. Çocuklarımıza her istediğini alarak, onları mutlu ettiğimizi sanarak doyumsuzluğa ve özgüvensizliğe ellerimizle bizler itiyoruz. Çocuklarımıza bol bol sevgi ve temas ederek sevdiğimizi ve güvendiğimizi sık sık dile getirerek gösterebiliriz. Yarınlara umut ışığını bizler yetiştirerek son noktayı bizler koymasını bileceğiz. Sevgi gösterilmesi çok kolay unsur olduğu kadar yeri geldiğinde de çok zordur. Sevgisiz büyüyen her birey ya içine kapanık yada çok hoyrat oluveriyor. Tabi ki bir kısmı nerede nasıl davranacağını biliyor ama çok azı. Bunu çocuklarınıza yaşatmayın lütfen. Sağlıkla ve sevgiyle kalın.
Güler Şen